ممکن است در همه این سالها ، طنز نوشتن و درآوردن را یاد گرفته باشی و روزی روزگاری خیلی از همین مردمی را که در اینستاگرام، همه محتویات کینه دانت را سرشان خالی کردی، خندانده باشی اما این توفیق ، آیا به تو مجوز روان شناسی و اینکه برای مردم ایران نسخه روان پزشکی بپیچی را می دهد؟
 در راستای اینکه ، هیچیِ موجوداتی مثل شما معمولاً به هیچکس مربوط نیست و همه چیزِ مردم دنیا حتماً به موجودی مثل شما مربوط می شود ، بنابراین به من و این یادداشت هم مربوط نمی شود که  مگر در خانواده و یا محله و شهر شما رسم است وقتی خانمی می خواهد وضع حمل کند و مادر شود ، همسرش به او می گوید : برو یه جایی محتویات رحِمت را خالی کن؟ همان طور که به من مربوط نمی شود نخستین بار پس از اینکه شما را در نقطه ای از ایران خالی کردند ، کدام مدیر ، مسئول ، استعداد یاب و برنامه سازی ، پیدایت کرد ، دستت را گرفت و به تلویزیون بُرد؟
امیر مهدی جان! استعداد و طنازی شما ، خدادادی است ، مال خودت است ولازم نیست بابت آن یقه پدر، مادر و و سایر اعضای خانواده ات را بگیری! اما وقاحت ، عصبانیت و پریدنت به مردم خدادادی نیست و می توانی یقه هرکدام از نزدیکانت را که خواستی بابتش بگیری و گلایه کنی چرا شما را در سرزمینی تخلیه کردند که همه مردمش « گریه بلدند» و زحمت خندان آنها با هر روش و وسیله ای ، افتاده گردن شما !
ژوله خان! آدمهای دنیا از حیث ارتباط میان طنز و دماغ دو دسته اند. دسته اول آنهایی که طنزدانشان به دماغشان چسبیده است بنابراین وقتی طنزشان می گیرد ، چون جلوتر از دماغشان جایی را نمی بینند، طنزشان را همانجایی که هستند ول می کنند! دسته دوم  اما طنزدانشان را برداشته و کنار عقلشان گذاشته اند( البته بدون عمل جراحی زیبایی) و ترجیح می دهند دنیا و مردمش را درست ببینند ، بشناسند و به آنها توهین نکنند. حالا شما اگر فکر می کنی جزو هیچکدام از این دو دسته نیستی ، بهتر است با دماغ پزشک و متخصص مغز واعصاب مشورت کنی. البته دماغ ، مغزو طنزدان مال خودت است ، هرچه می خواهی با آنها بکن اما جان عزیزت آنها را هرجا و هر وقت که عصبانی شدی ، خالی نکن!